Paul Postma combineert in "Het breinboek voor managers" diverse inzichten uit vakgebieden die ons denken en de werking van ons brein onderzoeken. Hij komt daarbij tot opvallende, maar rake en onderbouwde conclusies.
Het belangrijkste uitgangspunt in het boek is het onderscheid tussen het nieuwe en het oude brein. Het oude brein delen wij met andere diersoorten, het nieuwe maakt ons uniek ten opzichte van andere diersoorten. Postma constateert met de onderbouwing van neurologisch en ander onderzoek, dat beide "breinen" afwisselend de leiding nemen.
Het oude brein zetelt in de hypothalamus en in het limbisch systeem, het nieuwe in de cortex. De cortex is pas recent bij de mens ontwikkeld. Door onze cortex kunnen wij talig communiceren en redeneren. De cortex voorziet ons van ons "intellect".
Eerder besprak ik al Damasio's boek "De vergissing van Descartes". Postma sluit daarop aan. Ons oude brein beheerst een groot deel van ons handelen. Door ons vermogen tot redeneren creëren we rationele argumenten voor besluiten die we allang in het oude brein hadden genomen. Ofwel: het besluit gaat aan de redenering vooraf. Het besluit wordt niet rationeel genomen.
Postma noemt ons oude brein de poortwachter. De poortwachter bepaalt grotendeels ons handelen. Vaak meer dan we denken. En vaak zodanig, dat ons handelen sterk afwijkt van wat we zeggen.
Het nieuwe brein is onze supercomputer. Onze supercomputer is uiterst krachtig, maar heeft niet altijd de overhand. Zelfs al denken we dat dit wel zo is.
Postma komt op basis van zijn bevindingen met een checklist voor managers. Hij opent hier zijn boek mee, om de bevindingen vervolgens in de loop van het boek allemaal te bespreken en te verklaren.
Ik geef ze hier in verkorte vorm. Lees het boek om ze te doorgronden!
- Discussiëren op basis van argumenten leidt nergens toe;
- Toon een plaatje als je een discussie wilt afkappen die je niet bevalt;
- Stel beslissingen uit bij verdriet;
- Als een oplossing voor de hand liggend is, wees dan kritisch;
- Je kunt je brein trainen, niet vergroten;
- Het veelgebruikte verhaal dat je maar 10% van je brein zou gebruiken is onjuist;
- Begin met de kern van een boodschap, en geef pas daarna een toelichting;
- Bevraag sollicitanten naar hun kinderjaren;
- Imitatie van elkaar leidt tot wederzijdse gevoelens van sympathie;
- Wil je een positief besluit over een voorstel, leg dan de nadruk op de korte termijnrisico's die optreden wanneer jouw voorstel niet wordt aangenomen;
- Premies op prestaties stimuleren, maar bij een overmatige verleiding gaat het fout;
- Sturen op je intuïtie is gemakkelijk en snel, maar ook gevaarlijk.
Postma's boek is uitermate boeiend. Lezing van dit boek leidt tot verklaringen voor schijnbaar onverklaarbare verschijnselen. Het biedt managers (en anderen) tal van inzichten en handvatten waar zij in de praktijk gelijk mee aan de slag kunnen.
"Het breinboek voor managers" bij bol.com
Boekbespreking "De vergissing van Descartes"
Dit blog is eerder op mijn oude blog geplaatst
