In “Delirious New York” behandelt Rem Koolhaas de ‘Paranoid-Critical Method’. Hij heeft deze ontleend aan Salvador Dali. Kort gezegd komt die methode er op neer dat je in de kunst en architectuur dingen die eigenlijk niet logisch zijn een schijnbare logica kan geven door op de onlogica voort te borduren. Je geeft het onlogische onderdeel in wezen een eigen logica. Het is niet “dit kan niet”, nee, het is “met deze toevoeging kan het wel”. Je voegt wat consistentie toe. Daardoor krijgt iets de logica van een eigen werkelijkheid. Waarmee het logisch coherent wordt.
- Details
- Hits: 1513
Hier wat kanttekeningen van Brené Brown over perfectionisme. Ik vond het interessant genoeg om, te delen. Allereerst haar definitie van perfectionisme.
- Details
- Hits: 766
In veel organisaties hebben managers niet alles meer te vertellen. Medewerkers krijgen soms behoorlijke mandaten, soms zelfs meer dan dat. Veel in de kern nog steeds hiërarchische organisaties hebben intussen begrepen dat je veel meer kan bereiken wanneer je medewerkers de kans geeft hun verantwoordelijkheid te pakken, hun creativiteit in te zetten. Sommige van deze organisaties proberen zelfsturing in te voeren. Dat betekent vaak dat van hogerhand wordt ingezet en gestuurd op meer zelfsturing van medewerkers en teams. Wat natuurlijk een contradictio in terminis is, want met sturen van bovenaf kan je natuurlijk nooit echte zelfsturing bewerkstelligen. Hooguit een vorm van empowerment, maar dat is heel iets anders (lees: “Holacracy en empowerment”).
- Details
- Hits: 633
Als een brein zich heeft gevormd binnen een bepaalde cultuur, dan is het moeilijk om een ander perspectief te hanteren. Voor organisatiecultuur impliceert dit dat een sterke cultuur het moeilijk maakt om in te spelen op nieuwe ontwikkelingen die een andere wijze van denken en handelen of die andere producten nodig maken. Een sterke cultuur is in die zin conservatiever dan een zwakke cultuur.
- Details
- Hits: 799