De meest extreme politieke systemen leiden altijd tot overheersing van het individu. Of je nou communistische of fascistische dictators hebt, een extreem systeem kan alleen voortbestaan door alle andersdenkenden uit te sluiten. Beter nog door hen te beheersen. Alles wat afwijkt, iedereen die anders denkt en die poogt om verandering te brengen vormt binnen een extreem systeem een bedreiging.
Hoe extremer iemand denkt en hoe extremer diens idealen, hoe intoleranter zo iemand is en zal handelen als hij de kans krijgt.
De belangrijkste bron voor welbevinden en geluk is een hoge mate aan autonomie. Hoe toleranter een maatschappij en hoe meer respect er voor allerlei verschillende individuen is, hoe gelukkiger de mensen gemiddeld zijn.
Extreme opvattingen leiden tot intolerantie en uitsluiting, tot respectloos gedrag. Als extreme opvattingen toegang tot macht krijgen, dan is het snel gedaan met allerlei vrijheden. Hoe minder vrijheid, tolerantie en onderling respect, hoe lager de autonomie van het individu. En: hoe minder de mensen gemiddeld gelukkig zijn.
Extreme opvattingen in politiek of religieus opzicht voeren vrij onontkoombaar naar vermindering van het gemiddelde geluk van de mensen die er door geraakt worden.
Dus …
U mag dit naast een oproep tot matiging en tolerantie gerust als stemadvies opvatten. Een beetje naar het midden bewegen, dat is altijd beter dan te neigen naar extremen.