Waar Poetin dacht in twee dagen in de Oekraïne een ‘regime change’ te kunnen realiseren, is er nu al een weken durende vernietigende oorlog gaande. Niet alleen vernietigend voor de Oekraïne, maar ook voor Rusland. Een enorm verlies aan materieel, materiaal, jonge mensenlevens en een enorme economische neergang zijn de prijs die Rusland betaalt.
Hier had Poetin niet op gerekend. Het is, ongeacht de uitkomsten van deze oorlog, een grote misrekening.
Intussen dreigt Poetin nu met interne zuiveringen en hij zoekt en vindt overal zondebokken. Er zijn tekenen dat die zuiveringen al gaande zijn.
Wat Poetin doet is dus angst zaaien en straffen. Poetin leidt alleen nog op basis van almacht. Hij gebruikt alle macht die hij bezit om anderen achter zich te houden, te laten doen wat hij wil, ieder die tegen hem in gaat staat een vervelend tot vreselijk lot te wachten.
En dat is wat Poetin al jaren doet. En dat is ook de oorzaak voor de desinformatie waarop zijn aannames over deze oorlog waren gebaseerd. Want een “leider” die op basis van angst en macht regeert, die krijgt kontlikkers en ja-knikkers om zich heen. Wie geen tegengeluid toelaat, en al zijn macht inzet om iedereen die aan hem of zijn ideeën twijfelt buiten spel te zetten, die raakt steeds meer overtuigd van zijn eigen gelijk.
Onderdrukking van tegengeluiden, repressie en het zaaien van angst. Daarin liggen de oorzaken van de foute aannames die Poetin deed.
Poetin is aan het “zuiveren” en “straffen”. Daarmee versterkt hij de angst. Die zuiveringen zijn geen oplossingen voor de mislukkingen, nee ze zijn er de (of een) oorzaak van.
Wat de gevolgen hiervan zijn dat weten we nog niet. Maar, dat hier weinig goeds van komt, dat mag duidelijk zijn.
Waarom dit stukje op deze site? Wel, Poetin toont in extreme mate hoe het fout kan gaan als je leidt op basis van macht en als je meent dat ieder tegengeluid de kop in moet worden gedrukt.
Iedereen die, hoe of waar dan ook, in een hiërarchische machtspositie zit loopt het gevaar teveel in eigen ideeën te gaan geloven en deze op basis van de verkregen machtspositie in daden om te zetten. Daden die tot extreem falen kunnen leiden.
Dus zorg voor een veilige cultuur. Een cultuur waarin iedereen tegengeluiden kan uiten!
In onze maatschappij hebben we dat redelijk goed geborgd door de vrijheid van meningsuiting, een onafhankelijk pers, parlementaire democratie, en dergelijke. Gelukkig leven wij in een land waar partijen nooit zo groot worden dat ze alleen mogen heersen. Dat is een positief gegeven, ondanks de stroperigheid en lange formaties en debatten die dat soms met zich meebrengt.
Veel organisaties, lees: vooral bedrijven, zijn nog steeds strak hiërarchisch georganiseerd. Weet waar dat toe kan leiden.