Er is wel gesuggereerd dat de ramp met de Space Shuttle te wijten is aan druk vanuit het Witte Huis. Er was een lerares aan boord. Dat was een persoonlijk initiatief van president Ronald Reagan. Reagan zou op de dag van de lancering de State of the Union uitspreken. Er zou, zo wordt beweerd, tijdens de toespraak contact worden gemaakt met de lerares. Daardoor was de druk groot om de lancering door te laten gaan.
Richard Feynman zat in het onderzoekscomité dat de ramp onderzocht. Er zijn geen bewijzen voor het voorgaande gevonden. Maar, Feynman constateert dat het waarschijnlijk helemaal niet nodig was om NASA onder druk te zetten. Die druk voelden ze al.
By the time the commission was over, I understood much better the character of operations in Washington and in NASA. I learned, by seeing how they worked, that the people in a big system like NASA know what has to be done-without being told.
There was already a big pressure to keep the shuttle flying. NASA had a flight schedule they were trying to meet, just to show the capabilities of NASA-never mind whether the president was going to give a speech that night or not. So I don’t believe there was any direct activity or any special effort from the White House. There was no need to do it, so I don’t believe it was done.
Dit is precies wat er binnen grote organisaties maar al te vaak gebeurd. De mensen op de werkvloer weten wat er verwacht wordt, ze weten ook wat onacceptabel is. Ze weten dat de hogere managers niet allerlei bedenkingen willen horen, dus laten ze die niet horen. En zo gaan mensen door met dingen waar ze een slecht gevoel bij hebben zonder er over te communiceren. Bij de Space Shuttle leidde het tot een ramp die heel de wereld schokte en die zeven mensenlevens kostte.
Citaten uit “What do you care what other people think?”.
