Wie meer artikelen op deze site heeft gelezen weet wel zo’n beetje waar ik voor sta. Ik pleit voor meer zelfsturing en, als er toch sprake is van een traditionele organisatie, voor situationeel en terughoudend leiderschap. De meeste mensen weten best goed hoe ze hun werk moeten doen. Vaak weten zij er inhoudelijk meer vanaf dan hun leidinggevende. Dat geldt zeker voor hoogopgeleide kenniswerkers. Voor zulke medewerkers is geen baas nodig die hen opdrachten geeft en verteld hoe ze die uit moeten voeren. Voor hen zijn zogenaamde “kwaliteits”-systemen waar ze zich aan moeten houden eerder een blok aan hun been, dan dat ze echt bijdragen aan de kwaliteit van hun werk.
- Details
- Hits: 26
Ik hoor het nog regelmatig. “Mijn baas …” enzovoorts. Mijn automatisch gedachte is dan: “Een hond heeft een baas”. Wie wil er nu nog praten over een “baas”. Het beeld dat “baas” bij mij oproept is dat van iemand die jou precies verteld wat je moet doen. Maar, de meeste mensen weten toch wel wat er van hen verwacht mag worden en handelen daarnaar? Je plaatst jezelf wel in een heel onderdanige positie als je degene die boven je staat in de klassieke hiërarchie “baas” noemt.
- Details
- Hits: 54
Is het gek dat ik bij het bovenstaande citaat aan holacracy moest denken?
Citaat uit “Tricky tijden”.
Boekbespreking “Tricky tijden”
Lees ook "Holacracy en ik"
- Details
- Hits: 45
Liminale ruimte vertegenwoordigd in de antropologie de periode tussen oud en nieuw. Het is de periode waarin we voelen of weten dat we iets onherroepelijk achter ons laten, maar waarin we nog niet weten hoe het nieuwe er precies uit zal gaan zien. “Tricky tijden” gaat vooral over liminaliteit. Over wat het is, wat het betekent, hoe we er bewust mee om kunnen gaan, wat er in tijden van liminaliteit plaatsvindt en waar we als mensen in die perioden vatbaar voor zijn.
- Details
- Hits: 73
Wat samenhangt leidt niet altijd tot een kloppende oorzaak – gevolg redenatie. Dit trieste citaat uit “Stalingrad” van Vasily Grossman getuigt daarvan.
- Details
- Hits: 85