In “Tricky tijden” besteedt Jitske Kramer aandacht aan non-places. Non-places zijn karakterloze ruimten, anoniem. Het zijn doorgangsplekken, geen leefruimtes. Geen ruimtes waar je creatief met elkaar aan de slag gaat. En met het hybride werken zijn veel kantoren ‘non-places’ geworden. Maar ook vliegvelden, ziekenhuizen en zelfs scholen hebben steeds meer dat karakter gekregen.
Het zijn plekken waar je bent om ook zo snel mogelijk weer weg te gaan.
Ik herken dat laatste wel. Sinds corona zijn steeds meer organisaties hybride gaan werken. Voor corona was het aantal mensen dat gebruik maakte van video-vergaderen nog heel gering. Tijdens corona werd dat het nieuwe normaal. Je kon niet anders. Je moest wel. Na corona bleef dat hybride werken erin. Het maakte niet zoveel meer uit of ja vanuit huis of vanuit kantoor aan een vergadering deelnam.
Met het hybride werken waren er ook gemiddeld altijd minder mensen op kantoor dan daarvoor. Want de noodzaak was er niet. Daarnaast merkten veel mensen dat ze thuis vaak aanzienlijk productiever waren, zeker als het ging om stukken schrijven. Dingen waarvoor concentratie vereist was. Het flexwerken was natuurlijk al voor corona ingezet, maar nam een grotere vlucht met het hybride werken. Omdat elke werkplek door iedereen gebruikt moest kunnen worden, was er geen ruimte meer voor persoonlijke dingetjes. Nee, geen foto van de kinderen. Geen hebbedingetjes die je bij een eerste paal of een andere mijlpaal had gekregen. De werkplekken werden anoniem. ‘Non-places’. De werknemers die er aan zaten waren de enige aankleding. En degene die naast je zat kon iemand zijn waar je totaal geen raakvlakken mee had. Niet in het werk en niet privé.
Nee, ik zat de laatste jaren ook liever thuis te werken.
En ja, ik besef dat dit niet voor iedereen geldt. Er zijn mensen die thuis nauwelijks mogelijkheden hebben om te werken of mensen die privé en werk liever wat meer gescheiden houden of mensen die om welke reden ook liever op een kantoor werken.
En oh ja, nog een nabrander: omdat er meer mensen liever en vaker thuis werken, werkt dit het karakter van een kantoor als ‘non-place’ natuurlijk nog meer in de hand.
Citaten uit “Tricky tijden”.
Boekbespreking “Tricky tijden”
https://www.markensteijn.com/index.php/weblog/831-boekbespreking-tricky-tijden