In “Coming Up for Air” beschrijft George Orwell de taken van de hoofdpersoon gedurende de Eerste Wereldoorlog. Hij wordt geplaatst aan de kust. Er was een plan om langs die kust depots te realiseren met goederen die van nut waren op het moment dat de Duitsers daar zouden landen. Echter de beoogde vulling van de depots kwam nooit. Maar de hoofdpersoon was er wel geplaatst als officier samen met één soldaat om de boel in de gaten te houden.
Kennelijk was het depotplan niet verder uitgewerkt en/of uitgevoerd, maar de hoofdpersoon moest wel iedere maand rapporteren. Het feit dat hij rapporteerde dat er zo goed als geen voorraden waren leiden niet tot enige actie of reactie.
Absurd.
Absurd?
Ik ben benieuwd hoeveel onnuttige zaken in uw organisatie overleven zonder dat er niemand actie onderneemt.
Ooit kaartte ik het (on)nut van een bepaalde procedure aan in de organisatie waar ik toen werkte. Niemand kon het nut uitleggen. Maar het lef om de procedure dan maar te schrappen was uiterst beperkt. Want: de procedure zou toch niet zomaar ooit in het leven zijn geroepen?
Mijn advies: als niemand het nut van een procedure nog uit kan leggen, schrap hem dan. Mocht er daardoor toch iets misgaan, dan repareer je dat wel weer. Toch?
Maar, grote kans dat je er nooit iets over hoort.
Citaat uit “Coming Up for Air”