Peter Drucker is een managementgoeroe. In “The Daily Drucker” zijn stukken tekst opgenomen uit zijn vele boeken. Een beeld dat bij mij blijft hangen, is dat Drucker vooral een goeroe is vanuit het traditionele hiërarchische perspectief. Hij doet ook nogal wat stellige uitspraken die binnen een traditionele hiërarchie al enigszins aanvechtbaar zijn, maar die bij zelfsturing hun logica totaal verliezen.
- Details
- Hits: 1249
Als managers het hebben over lerende organisaties, dan denken ze vooral aan hoe ze dat leren moeten managen. En als je aan managen denkt, dan denk je niet aan doen. En als manager denk je vooral niet aan jezelf. Managers denken dan aan hun medewerkers. Ze bedenken hoe hun organisatie kan leren, en dat betekent hoe hun medewerkers kunnen leren. Bijvoorbeeld uit lessen die getrokken kunnen worden uit ervaringen, ook uit ervaringen die de betreffende medewerkers niet zelf hebben doorleefd.
- Details
- Hits: 1082
Ik krijg dingen voor elkaar. Ik gedraag me niet autocratisch, maak me zelden boos en reageer irritaties niet af op de mensen waar ik mee samenwerk. Ooit zei een opdrachtgever tegen me dat hij vond dat zo nu en dan een oorlogje voeren “erbij hoorde”, waarmee hij impliciet een oordeel over mijn opereren uitsprak. Namelijk dat ik te weinig oorlogjes voerde. Een manager vond een keer dat ik “er meer bovenop kon zitten”. Een andere manager vond dat ik meer de knoet moest hanteren en weer een andere manager begreep domweg niet wat ik aan het doen was. Dat laatste, gewoon omdat mijn manier van omgaan met mijn collega’s, derden en/of medewerkers (ik was zelf ook vrij lang manager) heel anders was dan de zijne. Hijzelf zat zijn medewerkers voortdurend achter de broek.
- Details
- Hits: 1179
McGregor constateert in “The Human Side of Enterprise” dat organisaties vormen van controle over hun mensen hanteren die regelrecht ingaan tegen de natuur van mensen. Als die mensen reageren conform hun natuur in plaats van te doen wat het management van hen verlangt, dan krijgen die mensen daar de schuld van. Terwijl het eigenlijk om een falend controlemechanisme van het management gaat.
- Details
- Hits: 1030
In “Delirious New York” behandelt Rem Koolhaas de ‘Paranoid-Critical Method’. Hij heeft deze ontleend aan Salvador Dali. Kort gezegd komt die methode er op neer dat je in de kunst en architectuur dingen die eigenlijk niet logisch zijn een schijnbare logica kan geven door op de onlogica voort te borduren. Je geeft het onlogische onderdeel in wezen een eigen logica. Het is niet “dit kan niet”, nee, het is “met deze toevoeging kan het wel”. Je voegt wat consistentie toe. Daardoor krijgt iets de logica van een eigen werkelijkheid. Waarmee het logisch coherent wordt.
- Details
- Hits: 2246