Organisaties maken voortdurend plannen. Op zich kan dat soms nuttig zijn. Maar ga er niet te star mee om. Want de werkelijkheid is zo weerbarstig dat de condities waarbinnen jouw plan nuttig en slim leek morgen anders uit kan pakken. Want als de context waarin een plan is geconcipieerd verandert, dan is het plan direct aan herziening toe.
- Details
- Hits: 688
We leven in een VUCA-wereld (VUCA = Volatile, Uncertain, Complex en Ambiguous). Ja, dat is een gegeven. Dat maakt het leven soms lastig. Het is mooi dat Michael Blastland er ook iets positiefs tegenover zet. Want ja, als er onzekerheid is, dan kunnen dingen soms ook onverwacht goed uitpakken, en ja, dat geeft hoop.
- Details
- Hits: 718
Projectmanagementhandboeken vragen nogal wat documentatie van de projectmanager. Er moet van alles worden vastgelegd. En er wordt voor heel veel aspecten aandacht gevraagd. Wie wat langer meedraait, die weet dat al die elementen niet zonder meer tot succes leiden, ook al willen sommige promotors van de methode dat ons vaak wel laten geloven. Zo van: als je dit nou maar allemaal doet, dan komt het wel goed.
- Details
- Hits: 640
PDCA, Plan-Do-Act-Check. Je wordt er in organisaties mee dood gegooid. Maar, meer dan een eenvoudige regelkring die we kunnen toepassen op de besturing van apparaten is het niet. En ondanks dat wordt die cyclus ook toegepast op complex menselijk handelen. Dat is op zich al vreemd, want het lijkt niet erg aannemelijk dat je iets dat complex is kan besturen door middel van een simpele regelkring.
- Details
- Hits: 761
„Maar óók daarin zie je heel veel variatie. In het Britse koloniale rijk lag de nadruk in Egypte op modernisering van de economie. Maar in Soedan, regeerden ze juist indirect, via allerlei stammenstructuren. Daar ging het juist om anti-modernisering: laat die oude structuren met rust! Dus géén onderwijs, géén ziekenhuizen. En er is gek genoeg een heel interessant verband met archeologie. Want waar de Britten probeerden te moderniseren, waren óók de gebieden waar ze fanatiek aan archeologie gingen doen. Het idee bestond dat een samenleving alleen een toekomst had als zij ook een diep verleden had. Egypte had zo’n verleden. Alsof de mensen ten zuiden van Khartoem geen geschiedenis hadden. Dat werd dus het domein van de antropologie, zo is de Britse sociale antropologie ontstaan waarin geschiedenis genegeerd wordt. Je kan dus wel zeggen dat wij dus nogal beperkt zijn geweest in onze voorstellingen van het verleden. Alleen als er veel centrale macht zichtbaar is, werd iets belangrijk gevonden, en anders niet.”
- Details
- Hits: 824